K.M.S: Kiedy gasną światła (feat. Ania Szałata, prod. P4RA)

To normalne przecież,
mamy szanse, upadamy po nich
albo czasem nam coś wyjdzie lepiej
i sięgniemy wyżej przez co bardziej boli,
kiedy spadasz...
Wtedy bez kontroli,
siła nada się aż nadto chyba,
ale gdzie jej szukać no i jak się bronić?
Tego nikt nie mówił, a co drugi pyta.

Ciągle nam miesza coś w głowie jak sny
zwieszam się w moment gdy umiera w połowie mój plan
świat lubi skreślać za błędy i łzy
choć przeznaczone są nam nie raz jak fobie i strach

Czasem wszystko gaśnie wokół, chciałbyś znaleźć światło,
ale strach iść za nim.
Stawiasz krok powoli, to co boli bardzo
to się czuć przegranym, gdy coś zmienia plany.
Zaczynamy wtedy gubić się jak dzieci we mgle,
po tym każdy ruch niepewny może zmienić Twój cel.
Muchy w sieci, gdy pech ma wiele oczu jak pająk,
a święty spokój się marzy tym co nie marzą.
Bez sensu tak jak problem, po co go tworzą myśli?
Dla wielu co istotne dla innych bywa niczym
więc nawet, gdy się potkniesz nie musisz palić zniczy nadzei,
może przeżyć, wszystko jest w Twojej głowie.
To tak samo mądre słowa jak i straszne,
w jednym miejscu chowasz szczęście i porażkę
i jak z tym stanem rzeczy mamy kurwa żyć normalnie?
To niewytłumaczalne naprawdę.

W życiu mamy dziwne sytuacje niczym w Beacon Hils,
nadmiar emocji tak jak w Tree Hill High School,
zimne spojrzenia tak jak Derek Hale
albo jak Denver gniew gdy coś nie idzie naprzód.
Drogi na skróty niczym Jenny Humphrey,
chwile zwątpienia tak jak Peyton Sawyer,
mocne upadki tak jak Nathan Scott
albo jak Edith Piaf przed sobą trudną drogę, ale co tam?
Bywają także piękne chwile
więc je pielęgnuj tak jak Harry przyjaźń,
albo doceniaj jak Ahilles siłę
zamiast je pchać za szyję tak jak rozsądek Troja.
Czasem do szczęścia jest o krok, centymetr
lecz nie udaje się i tracisz wiarę,
gdyby tak można było los przewidzieć,
lecz po co gdybać tyle - musimy walczyć dalej.